Quiet Tilburg kan niet zonder mensen die de handen uit de mouwen steken. Letterlijk en figuurlijk. Vrijwilligers die hun talenten graag onbetaald inzetten voor het goede doel. Caroline Moerland (zelf ook vrijwilliger) interviewt deze kanjers. Dit keer Miranda Corvers (43), ze werkt bij het inschrijfteam, de frontoffice en doet mee aan members in de media.

Samen met anderen wordt Miranda getraind om over haar ervaring met armoede te vertellen, bijvoorbeeld op televisie of in de krant. Media nemen regelmatig contact op met Quiet Tilburg als ze interviewkandidaten nodig hebben. Op deze manier is er altijd een groep goed voorbereide members beschikbaar. 

Miranda – moeder van drie zoons van twee, dertien en achttien jaar - had al televisie-ervaring voordat ze zich opgaf voor members in de media. “In 2018 heb ik meegedaan aan Paleis voor een prikkie. Ik dacht: ik geef me gewoon op. Binnen drie weken stond er een televisieploeg op de stoep.” Terwijl haar appartement voor 250 euro werd opgeknapt, verbleven zij en haar gezin drie dagen in een vakantiehuisje van de Efteling. Iemand van het televisieprogramma bracht de oudste twee elke dag met de auto naar school. Eenmaal terug in haar appartement was ze heel tevreden: “Ik had meteen een thuisgevoel toen ik binnenstapte.”

Juni vorig jaar was Miranda te zien in Even tot hier. Door bemiddeling van dit tv-programma kon ze met haar oudste zoon naar een concert van The Rolling Stones. De kaartjes waren beschikbaar gesteld door Corry. Deze Stones-fan werd een internet-beroemdheid na een interview met Shownieuws. Daarin mopperde ze over het vanwege corona afgelasten van het concert van de band. “Ik ga voortaan naar Frans Bauer, die is altijd gezond”, zei ze erbij.

Tweede Kamerleden

“Ik wil iets doen om stille armoede naar buiten te brengen”, antwoordt Miranda op de vraag waarom ze zich heeft aangemeld voor members in de media. Ze deed bijvoorbeeld ook haar verhaal vorig jaar tijdens een werkbezoek van Tweede Kamerleden aan Quiet Tilburg. “Die mensen hadden geen idee hoe schrijnend het is om vast te zitten in de bijstand.”

Miranda weet sinds 2017 dat ze lijdt aan MS, een ziekte in de hersenen en het ruggenmerg, waardoor ze veel last van vermoeidheid. “Als ik op woensdag thuiskom van een ochtend werken bij Quiet, lig ik gestrekt op de bank totdat ik m’n jongste ga halen.” Ze vindt dat er een aparte regeling moet komen voor chronisch zieken zoals zij. Doordat ze geen baan had toen ze arbeidsongeschikt raakte, heeft ze geen recht op een Wia-uitkering. En betaald werk zit er ook niet meer in.

Wat ze misschien nog wel het ergst vindt aan de bijstand, is dat ze de regie over haar leven deels uit handen heeft moeten geven. “Al die regeltjes”, zucht ze. “Je moet heel erg goed opletten wat je doet, anders ben je je uitkering kwijt.” Sommige regels vindt ze ook niet logisch. Zo kreeg ze geen toestemming van de gemeente om haar opleiding tot doktersassistente af te maken. “Ik moet beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt. Tegelijk hoef ik niet te solliciteren, omdat ik chronisch ziek ben.”

Voordeelpak luiers

Na haar scheiding zo’n tien jaar geleden bleef Miranda achter met schulden. Ze vond het doodeng, maar toch fietste ze met de middelste voorop naar schuldhulpverlening. Dat leidde er uiteindelijk toe dat een bewindvoerder niet nodig was. “Ik heb staan springen op m’n bed toen ik het hoorde.”

Op zich kan Miranda goed met geld omgaan. “Maar dan moet je het wel hebben”, lacht ze. Met drie opgroeiende kinderen vliegt het er doorheen als ze niet oppast. “Ze groeien uit hun kleren en schoenen, ze moeten naar de kapper, een voordeelpak luiers voor de jongste kost bij het Kruidvat 15 euro! Alles is zo duur geworden. Vroeger deed ik voor een tientje per dag boodschappen, maar dat lukt nu echt niet meer.”

Matrassen op de vloer

Ze is heel open over haar situatie, ook tegen haar oudste zoons. “Ze mogen me alles vragen.” Ze herinnert zich nog dat de middelste een keer televisie zat te kijken en tegen haar zei: “Jij hebt toch ook bijstand? Maar ik voel me helemaal niet arm.”

Haar jongens zijn met weinig tevreden. En om het gezellig te hebben hoef je niet veel geld uit te geven. Toen de oudste twee jonger waren, keken ze thuis films in plaats van naar de bioscoop te gaan. “Matrassen op de vloer in de huiskamer, een zakje zoute stokjes voor een euro erbij. Het belangrijkste is dat je gelukkig bent met elkaar.”